Hoe is het de afgelopen week met me gegaan?
Mijn wederhelft had een tentamen waardoor hij zich veel heeft opgesloten om te leren. Dit was voor mij best een uitdaging want ik ben gewend om veel op hem te leunen. Ik was van plan om meer alleen voor Gwen te zorgen en dat is dus zeker gelukt. Zo ben ik zelfs spontaan dingen met haar gaan doen, zoals wandelen naar een speeltuin wat verder van huis. Dat vond ik tot nu toe lastig omdat ik bang ben voor driftbuien, voor wat andere mensen van me vinden, etc. Maar we hebben een hele leuke ochtend gehad, zonder drama!
Gwen wekt ons momenteel gemiddeld 4 keer per nacht en aangezien JP moest kunnen studeren ging ik er steeds uit. Overdag nam ik haar zorg ook veel voor mijn rekening en daardoor kan ik wel zeggen dat ik goed stuk ben. Genoeg slapen is dus een uitdaging geweest en maar ik had daar maar tot op zekere hoogte controle over. Het is me zeker wel gelukt om op tijd naar bed te gaan en rustige avonden te hebben.
Wat vooral super goed gelukt is, is het bewegen! Tot flink spierpijn aan toe. Ik ben wezen zwemmen met Gwen en mijn moeder, waardoor ik ook nog lekker baantjes heb kunnen trekken. Het weer was perfect om veel buiten te zijn en dus heb ik flink kunnen wandelen. Mijn stappenteller was een goede motivatie hoewel ik al snel merkte dat hij niet goed telt als ik Gwen aan mijn hand heb. En laat haar favoriete hobby nu net “LOPEN!!” zijn… Maar het is wel een leuk idee om te weten dat ik nóg meer heb gelopen dan de cijfertjes zeggen. Afgelopen zondag heb ik meer dan 5km gelopen! En nog op slechte schoenen ook… oeps. Gelukkig waren er kalfjes.
Wat echt minder goed ging was het meditatie en de momenten van rust. Deels kwam dat doordat ik continu het gevoel had dat ik ‘aan’ moest staan en voor Gwen moest kunnen zorgen. Maar, ik had daar ook wat meer mijn best voor kunnen doen… Het is en blijft een uitdaging om dat in te passen in mijn leven en om daar tijd voor te maken. Maar zeker als het gewone leven weer begint heb ik dat echt nodig. Om tot rust te komen, om ruimte te geven voor alles wat ik gedurende de week leer en tegenkom, en ook om te ontwikkelen.
Daarnaast ben ik steeds opener aan het worden. De gedachte dat ik mensen lastig val krijgt steeds minder plek in mijn hoofd. Deels uit ik daardoor minder fijne gevoelens maar ik deel ook de positieve. Dit maakt me óók kwetsbaar en deed ik daardoor niet zo veel meer.
Komende week wil ik weer meer rust inbouwen voor mezelf. Daarnaast is het de laatste vakantieweek en wil ik veel leuke momenten beleven met mijn gezin. Zo veel mogelijk buiten natuurlijk, want bewegen blijft er in!
Maar ik ga vooral genieten.
2 Comments
Ik herken heel veel in dit verhaal. Mijn dOchter is 10 maanden maar ook ik heb het idee veel te Leunen op mijn man. Ik vond het soms al moeilijk als ie ff gaat douchen of naar de wc gaat. Vind dat zo gek van mezelf?! Nu zijn we ook op vakantie en voLgende week nog een weekje thuis met zn drIetjes. Maar ik merk dat ik me langzaam al weer druk begin te maken over de periode daarna. Weer in de ‘sleur’. De mama dagen. Terwijl het nu juist steeds beter lijkt te gaan. Eigenlijk haat ik het woord ‘geNieten’ maar toch probeer ik het deze week nog even Vol te houden. Hoop dat het jou ook lukt (is gelukt)!
Kan ik hier trouwens ook comments van anderen lezen?