Een post-partumdepressie is de officiële naam van wat wij vaak een postnatale depressie noemen. 10 tot 15% van de moeders krijgt hier na de bevalling last van. Het komt veel voor, maar toch heerst er een flinke taboe op het onderwerp. Over het algemeen kunnen we stellen dat de veranderingen in de hormoonhuishouding de grootste oorzaak vormen bij het ontstaan van een PPD. Daarnaast helpen zaken als slaapgebrek natuurlijk ook niet. In sommige gevallen spelen bijvoorbeeld ook de grote veranderingen in het leven van de moeder of sociale factoren een rol. Een prenatale depressie (PND) vergroot het risico op een PPD.
Zelf kende ik vooral verhalen over vrouwen die hun kind niet wilden en geen enkele vorm van liefde of interesse voelden jegens de baby. Inmiddels weet ik dat er vele verschillende vormen en gradaties zijn.
Kraamtranen
Veel vrouwen krijgen in de eerste 2 weken na de bevalling last van huilbuien, wisselende stemmingen en prikkelbaarheid. Dit noemen we kraamtranen.
Post-partumdepressie
Wanneer de klachten langer aanhouden kan er sprake zijn van een depressie. Hierbij kunnen ook schuldgevoelens, verlies van eigenwaarde, gebrek aan energie en interesse en eet- en slaapproblemen optreden. Een PPD kan tot 2 jaar na de bevalling optreden.
post-partumpsychose
Bij een post-partumpsychose zijn waanbeelden, hallucinaties of andere denkstoornissen aan de orde.
Wanneer je bovenstaande symptomen herkent is het raadzaam om contact op te nemen met je huisarts of een andere hulpverlener.
